domingo, 26 de mayo de 2013

Beldurrezko ipuina


Bazen behin, gaztelu zahar batean, bi turista, Mikel eta Iraide. Gaztelua, Holandan zegoen. Beraiek, gazteluan bizitzen ari ziren.
Han barruan, eskupaper bat hartu zuten. Eskupaperrean irakurri zuten banpiroen animaliak zeudela. Beraiek pentsatu zuten, turistak erakartzeko asmatutako ipuin bat zela. Baina egia zen, hor arimak zeuden, eta banpiroak ere. Banpiroak gazteluan sakabanatuak zeuden, eta norbaitekin bakarrik geratzen ba ziren, hiltzen zuten, kutxa batean sartzen zuten eta gero askaltzeko uzten zuten. Arimak, ateak begiratzen zuten inork ez biziarekin ez joateko.
Mikel eta Iraidek, gauzak ikusteko abiatu zirenean ikusi zuten nola gizon bat sarrerako eta irteerako atea itxi zituzten. Beraiei, arraroa iruditu zitzaien. Gazteluaren logela batean sartu ziren ikusteko, eta hor galdetu zioten emakume bati ordua, eta berak erantzun zien afaltzeko ordua zela, Mikel eta Iraiderrek biratu zirenean, emakumea berarengan oldartu zen, lepoan koska egiteko. Baina, beraiek azkarrago biratu ziren, eta emakumea ez zuen izan denborarik beraiei banpiro bezala usteko. Iraiderrek eta Mikelek korrika hasi ziren oso beldurtuta. Emakumea beraien atzetik soan korrika. Gelatik ez zuten nahi irten, banpiro gehiago egongo zirelako. Iraiderrek alde batetik joan zen eta Mikelek bestetik banpiroa biei harrapatu ahal ez izateko. Banpiroa, Iraiderren atzetik joan zen eta Mikelek bitartean lurrean zegoen makilatxo bat hartu zuen, eta banpiroaren burura bota zuen, banpiroa inkontzientea geratu zen. Beraiek azkar leiho batetik atera ziren, ateetatik ezin zutelako. Ziur zeudenean inork ez zegoela alboan, polizieei deitu zuten, eta hiri horretatik iheska joan ziren. Polizieek, baratxuriak eta gurutxekin joan ziren. Banpiroei gurutxekin hil zituztela esaten zuten. Jende guztia beldurtuta zegoen banpiro batean bihurtzeko, nahiz eta polizieek ya ez zeudela esatean. Baina eta beraiek ere banpiroak bihurtu ba ziren besteak hiltzera joan zirenean?

lunes, 6 de mayo de 2013

Hiririk politena:

Nire ustez, hiririk politena New York City da. 7 urte nituenean joan nintzen, eta oso gustoko izan nuen. Bakarrik 5 egun egon arren, gauza asko eta oso bitzi ikusi nituen. Gainera, turismorako oso prestatuta zegoen.

Gehien gustatu zitzaidan lekua Central Park izan zen, hortik zaldi oso politak zebilen, eta zuhaitzetan urtxintz pila bat zeuden, leku handia zegoen, eta dena oso polita zen. Askatasunaren estatua ere oso gustoko izan nuen, oso handia zen, eta egunero gende pila bat zegoen. New York eko kaleak, laberinto bat bezala ziren, kale guztiak oso antzekoak zirelako. Mac Donals pila bat zeuden, gehiegi nire ustez. Eraikuntzik politena niretzat, Empire State izan zen. Goitik paisaje oso polit bat ikusten zen, New York osoa ikusi ahal zenuen. Gainera, New York eko eraikuntzik garaiena da. Gauza oso kurioso bat zen taxiena, guztiak horiak ziren, eta errepidetan pila taxi ikusten ziren.

Niretzat, esperientza bikaina izan zen, eta horregatik nire ustez New York hiririk politena da.

jueves, 11 de abril de 2013

                         Antton Irusta

Apirilaren 9an, asteartean, Antton Irusta azkenean gure institutora etorri zen, Jose Miguel Barandiaran. Bost garren saioan etorri zen. 1.BD eko klasean hitz egin zuen. Hasieran, auzkertu egin zen. Abesti bat elkarrekin abestu genuen, berak abestu eta gero guk errepikatu egiten genuen. Gero, berak egindako liburu bat erakutsi zigun. Gero hainbat iragarkizun irakurri genuen.

lunes, 21 de enero de 2013

Antton Irusta

                                                   Antton Irusta

       Gaur Gorkak, euskara maisua, Antton Irustaren helbidea bilatzea esan digu. Antton Irusta, idasle bat da, eta maisuak esan digu, berak ipuinak kontatzen zituela eskoletan. Bi posta helbide interneten aurkitu ditugu. Gero, maisuak esan digu korreo bat bidaltzeko, esanez ea etorri ahal ba zen barandian institutora, mintzaldi bat edo ipuin bat kontatzera. Bere erantzuna espero dugu.